Deel dit artikel:

Zon lokt iedereen naar Lotto Géants des Ardennes

Net als vorig jaar was de zon weer heel de dag van de partij en dat inspireerde meer dan 2500 fietsers om hun ros van stal te halen en de Luikse toppen te bestijgen. Onder hen zelfs één Mexicaan! Dat waren er 150 meer dan vorig jaar, dus er mag opnieuw met recht en rede gesproken worden van een recordopkomst.
Het was soms flink klimmen. (foto Alain Buyck)

Met 15 pittige hellingen in de langste afstand maakte de Lotto Géants des Ardennes zijn naam waar. Naast de bekende La Redoute – al was het dan vanuit een alternatieve kant – en de Roche aux Faucons, waren er ook enkele nieuwe namen die de kuiten en dijen teisterden. De rit begon trouwens al met Le Sartay, een helling van vier kilometer met een gezapig gemiddelde van 4,6%, maar je kon je hier al opblazen als je iets te enthousiast in het rood ging. Een dame zag veel anderen haar inhalen en bemerkte: “Ze zijn toch wel stil als ze passeren.” Klimmen is altijd een beetje afzien…

Dat het lastig was, kon je achteraf ook merken aan de lange rij wachtenden voor een plaatsje op de massagetafel. Even later vormde zich een zo mogelijk nog langere rij hongerigen aan het hamburgerkraam. Die verbruikte calorieën moeten natuurlijk worden aangevuld. Anderen nuttigden daarvoor een bruin biertje op het terras voor de Country Hall Ethias Liège. Zo heeft iedereen zijn eigen methodes om te herstellen van zo’n rit.

De moedige Werner Bongaertz (69, Welkenraedt) had ondanks zijn grijze haren voor de langste afstand gekozen. “Hoewel het zwaar was, heb ik genoten van het magnifieke landschap. De Côte de Somagne vond ik het zwaarst, maar ook de Roche aux Faucons zal ik niet snel vergeten. Bovendien moet je nog eens klimmen om de aankomst te bereiken. Maar dat is het waard, als je de mooie aankomstplaats hier ziet in Angleur. De organisatie heeft het weer voortreffelijk gedaan.”

Sofie Vandendriessche (36, Antwerpen) vond “de colletjes zeker uitdagend genoeg. Op de Roche aux Faucons heb ik even gedacht: ‘dit lukt niet meer’, maar toen heb ik rechtgestaan op mijn trappers en doorgebeten. Nu wacht ik op mijn vriend met een welverdiende Leffe in de hand.”

Een fris gewassen David Vantomme (22, Wervik) was vol lof over de mooie accommodatie: “De douches en kleedkamers waren proper en er was plaats genoeg voor iedereen. De rit zelf? Ik vond het een mooi parcours. Veel hellingen had ik nog nooit gedaan. En wat een weertje! Volgend jaar kom ik terug voor de langste afstand.”