Deel dit artikel:
Voor de tweede keer in de wielergeschiedenis strijkt het WK neer in Australië. In 2010 kregen we in Geelong een spetterende wedstrijd met een hoofdrol voor Björn Leukemans en vooral Philippe Gilbert, die na een ultieme alles-of-nietspoging pas in de laatste kilometers werd ingerekend door een uitgedund peloton. De Noor Thor Hushovd toonde zich de snelste en mocht een jaar lang pronken met de regenboogtrui. Een gelijkaardig scenario behoort ook dit jaar tot de mogelijkheden.
Met 3945 hoogtemeters over 266,9 kilometer schotelen de organisatoren de profrenners alvast een selectief parcours voor. Het startschot zal weerklinken in Helensburgh, waarna het peloton in zuidelijke richting naar Wollongong trekt. Die aanloop van een 30-tal kilometer langs de ruige kustlijn met prachtige kliffen zal ongetwijfeld mooie beelden opleveren. De absolute blikvanger op dit traject is de 665 meter lange Sea Cliff Bridge. Op het bijbehorende uitkijkpunt kan je met een beetje geluk voorbijtrekkende walvissen spotten.
Aangekomen in Wollongong beginnen de renners aan een rondje over Mount Keira, die over de tiende stad van Australië waakt. Met een lengte van bijna 9 kilometer en een gemiddeld stijgingspercentage van meer dan 5 % is dit best een pittige opener. Ontzettend mooi ook, want de weg slingert door het regenwoud. Boven op de top is het nog 225 kilometer tot de finish, dus belangrijke wedstrijdontwikkelingen mogen we hier allicht nog niet verwachten. Maar toch … “Mount Keira maakt wel degelijk een groot verschil”, klinkt het bij Steve Peterson, head of sport van Wollongong 2022. “Met pieken tot 15 % zal die beklimming ongetwijfeld een impact hebben op het verdere verloop van de wedstrijd.”
Na een niet-ongevaarlijke afdaling komen de renners opnieuw aan in Wollongong, waar ze zullen beginnen aan twaalf rondjes van 17,1 kilometer. De scherprechter van de lokale omloop is Mount Pleasant, een helling van 1,1 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,7 % – naar Vlaamse normen zowat een extra lange Berendries met pieken tot 14%. “De aanloop naar deze beklimming is vrij technisch. Een sterke ploeg is alvast een grote troef, want de favorieten hebben er alle belang bij dat ze door hun ploegmaten voorin gehouden worden. Op de helling zelf zijn renners met een groot explosief vermogen in het voordeel”, analyseert wedstrijddirecteur Scott Sunderland. Na de top volgt een razendsnelle afdaling. “De renners zullen hier snelheden tot 100 km/u halen”, voorspelt Mark Renshaw, safety manager Wollongong 2022 en in een vorig leven de boezemvriend en favoriete lead-out van Mark Cavendish.
Wie er in de laatste ronde in slaagt om op Mount Pleasant een gaatje te slaan, is nog niet meteen thuis, want na de top rest er nog zowat 8 kilometer. Vluchters hebben wel een klein voordeel, want dankzij de 33 bochten in het stadscircuit kunnen ze langer uit het zicht van het peloton blijven. Komt alles toch weer samen, dan is er op 2 kilometer van de streep nog een klein pukkeltje dat als lanceerplatform voor een late uitval kan dienen. Maar veel kans maakt dat niet, want de laatste rechte lijn is extreem snel. Geen onbelangrijk detail: de streep ligt pal langs de kustlijn, waardoor de wind een belangrijke rol kan spelen.
Wout van Aert en Remco Evenepoel als speerpunten, Jasper Stuyven en Quinten Hermans als gevaarlijke outsiders: het mag duidelijk zijn dat de Belgen wederom bij de topfavorieten voor de regenboogtrui horen. We zijn benieuwd welk tactisch plannetje bondscoach Sven Vanthourenhout zal uitdokteren, maar één ding is zeker: we zullen de wereldtitel niet cadeau krijgen. Er zijn immers heel wat buitenlandse kapers op de kust.
Een van de gevaarlijkste klanten is ongetwijfeld Tadej Pogacar. De Sloveen bewees met zijn overwinning in Montreal dat hij in topvorm is en dat hij na een zware koers over een vlijmscherpe eindsprint beschikt. Hetzelfde geldt uiteraard voor Mathieu van der Poel, die een alternatieve voorbereiding afwerkte en relatief laat in Australië landde, maar na zijn mislukte Tour enorm veel trainingsarbeid verrichte om klaar te zijn voor dit WK. Vooral het samenspel met Parijs-Roubaix-winnaar Dylan van Baarle en Bauke Mollema kan de nodige opportuniteiten bieden voor onze noorderburen.
Of uittredend wereldkampioen Julian Alaphilippe opnieuw een gooi kan doen naar de regenboogtrui, is voorlopig koffiedik kijken. De titelverdediger staat met vraagtekens aan de start na zijn val in de Vuelta en zal misschien eerder als bliksemafleider fungeren voor gevaarlijke landgenoten als Christophe Laporte, Florian Sénéchal, Romain Bardet en Benoît Cosnefroy. Ook thuisrijder Michael Matthews kan rekenen op een sterke ploeg. Voor goud zal alles moeten meezitten voor ‘Bling’, maar een medaille is een realistische ambitie. Dat de vorm uitstekend is, toonde hij onlangs met een tweede plaats in Quebec.
De Italianen zijn evenmin te onderschatten. Met Alberto Bettiol, Andrea Bagioli en Matteo Trentin beschikt de squadra over enkele interessante troefkaarten op dit parcours. Het Britse blok mag er ook wezen, want youngsters Ethan Hayter, Fred Wright en Ben Turner bewezen dit seizoen dat ze stilaan tot de internationale top behoren. En wat dan te denken van Biniam Girmay? Die zou zondag zomaar de eerste Afrikaanse wereldkampioen ooit kunnen worden, zeker als hij in extremis een sprint à la Gent-Wevelgem uit zijn ranke kuiten weet te toveren …
Tot slot nog enkele andere klinkende namen om in de gaten te houden: Magnus Cort (als hij zijn dag heeft …), Stefan Küng (uit op revanche), Alexander Kristoff (altijd gevaarlijk), Bob Jungels (opnieuw onder de mensen), Magnus Sheffield (remember de Brabantse Pijl), Alexej Lutsenko (onvoorspelbaar op alle vlakken) en … Peter Sagan (stel je voor!).
De vrouwen krijgen hetzelfde parcours als hun mannelijke collega’s voorgeschoteld, maar zullen de helft van het aantal lokale lussen afleggen (zes keer in totaal). Zo zullen ze uiteindelijk afklokken op 164,3 kilometer en 2433 hoogtemeters. Vorig jaar kwam Marianne Vos met tranen over de finish na de gemiste wereldtitel in Leuven. In de sprint had ze net de duimen moeten leggen tegen Elisa Balsamo. Het verlies was dubbel zuur omdat er hommeles was in de Nederlandse ploeg, waardoor Marianne niet in optimale omstandigheden naar de streep werd geloodst. Was Balsamo vorig jaar nog een verrassing, dan heeft ze zich de voorbije maanden alvast een waardige wereldkampioene getoond.
Zowel Vos als Balsamo horen weer bij de favorieten voor de titel. Maar dan moeten ze wel voorbij Annemiek van Vleuten. Ondanks haar leeftijd – Annemiek wordt in oktober veertig jaar – komt er nauwelijks sleet op de sportieve prestaties van de Tour-, Giro- en Vueltawinnares, die haar ‘Grand Slam’ wil vervolledigen op het WK. In Wollongong vindt ze alvast een bondgenoot in het selectieve parcours. Was Van Vleuten de voornaamste tegenvaller op het WK tijdrijden afgelopen zondag, dan was thuisrijdster Grace Brown de verrassing. Als hardrijdster pur sang en tweevoudig runner-up in Luik-Bastenaken-Luik moet ze ook in de wegrit uit de voeten kunnen, net als haar landgenote Amanda Spratt.
Opvallend is dat er heel wat sterke blokken aan de start verschijnen. Nederland kan naast Vos en Van Vleuten ook nog rekenen op Demi Vollering, Ellen van Dijk en Shirin van Anrooij. De Italianen vaardigen behalve Balsamo eveneens Marta Bastianelli, Elisa Longo Borghini en Silvia Persico af. Denemarken pakt uit met de tandem Cecilie Uttrup Ludwig – Emma Norsgaard. Zwitserland hoopt dan weer op Marlen Reusser en Elise Chabbey. Kasia Niewiadoma en Kristen Faulkner kunnen eveneens gevaarlijk uit de hoek komen op dit pittige parcours. Tot slot zijn er nog outsiders als olympisch kampioene Anna Kiesenhofer, Juliette Labous, Liane Lippert en Christine Majerus.
Voor ons Belgen is het uitkijken naar de prestaties van Lotte Kopecky. Ondanks een sterk EK baanwielrennen kampte de Oost-Vlaamse de voorbije weken met enkele fysieke perikelen. Insiders rekenden haar vooraf dan ook niet tot de topfavorieten, maar Kopecky tankte vertrouwen in de tijdrit en beweert klaar te zijn voor de strijd. Hopelijk vallen de puzzelstukjes in elkaar en kan ze na haar wereldtitels op de piste (in de ploegkoers en de puntenkoers) een nieuwe regenboogtrui toevoegen aan haar collectie! Julie De Wilde maakt dan weer kans op de wereldtitel bij de beloften, die uitgereikt wordt in dezelfde race.
Vrijdag 23 september 2022
0u15-3u35: Mannen Junioren, wegrit
5u-9u10: Mannen Beloften, wegrit
Zaterdag 24 september 2022
0u-1u50: Vrouwen Junioren, wegrit
4u25-9u00: Vrouwen Elite, wegrit
Zondag 25 september 2022
2u15-8u50: Mannen Elite, wegrit
