Deel dit artikel:
Wout van Aert in de Tour, Tadej Pogacar die zomaar even twee Monumenten wint, Alaphilippe die met panache zijn wereldtitel verlengt …: 2021 stond bol van de iconische wielermomenten. “Maar de strafste stoot was de comeback van Tom Dumoulin”, benadrukt Geert Noels in de tiende aflevering van onze Arrivee-podcast. “Hij heeft zich opnieuw uitgevonden als mens én als wielrenner, met olympisch tijdritzilver als resultaat. Een ongelooflijke prestatie!”
“Alles begint bij liefde voor de fiets”, stelt topeconoom en fervent wielerliefhebber Geert Noels. “Maar bij Tom Dumoulin was dat duidelijk helemaal weg. Om dan na een maandenlange break vanuit het niets – zonder enig referentiepunt ten opzichte van de concurrentie – tweede te worden in de olympische tijdrit: het is een ongelooflijke prestatie die veel meer aandacht verdient!”
Plezier is en blijft onderschat
In sport wordt doorgaans gefocust op de man of vrouw die gewonnen heeft. Toch zijn de mooiste verhalen vaak te rapen bij de niet-winnaars, vindt Noels: “Het gaat dan om mentale weerbaarheid, authenticiteit en vooral ook herkenbaarheid. Topsporters zijn gepassioneerde jongetjes en meisjes die plots heel veel aandacht en druk op de schouders krijgen. Die druk is overigens niet alleen van sportieve aard, maar vaak ook van financiële aard, vermits ploegen staan of vallen met hun prestaties. De liefde voor de sport raakt op die manier ondergesneeuwd door de professionele realiteit en alle belangen die ermee gepaard gaan.”
Plezier is en blijft een onderschat aspect in het profwielrennen, meent Geert Noels. “Ik herinner me Peter Sagan in 2016, die aangaf dat hij het wegwielrennen steeds saaier begon te vinden. Tot ieders verbazing besloot hij op de Olympische Spelen in Rio deel te nemen aan het mountainbike, terwijl hij reële winstkansen had in de wegrit. Dat draaide toen faliekant uit, maar als ik hem nu zie rondrijden, denk ik vaak: ‘Ga alsjeblieft opnieuw mountainbiken!’. Het is erg jammer om een toprenner als Sagan zo te zien wegkwijnen. Een voorbeeld van hoe het wel moet, is Mathieu van der Poel. Op welke fiets hij ook zit: hij probeert zich steeds te amuseren en straalt dat ook uit.”
Terug naar de essentie
Ook Bert Roesems, voormalig Belgisch kampioen tijdrijden en vader van wielerbelofte Siebe Roesems, heeft veel respect voor de weg die Tom Dumoulin het voorbije jaar heeft afgelegd. “Van zin hebben om te fietsen gaat het naar moeten trainen en moeten presteren. Plots mag er niet zo veel meer. Zo dreigt het plezier natuurlijk te verdwijnen. Ik vind het sterk dat je in zo’n moeilijke situatie bewust afstand kan nemen van het wielrennen. De meesten blijven wroeten en zoeken, maar Dumoulin besloot zich kwetsbaar op te stellen en te herbronnen. Chapeau!”
Dat de toprenner Tom Dumoulin opnieuw boven water kwam in een tijdrit, vond Bert Roesems dan weer minder verrassend. “In een tijdrit heb je je eigen prestatie volledig onder controle. Dat is helemaal anders in een wegwedstrijd, want dan zijn er veel meer zaken die een rol kunnen spelen: tactiek, tegenstanders, ploegenspel … In een tijdrit val je terug op de essentie van het wielrennen: zo snel mogelijk een bepaald traject proberen af te leggen. En daar is Dumoulin blijkbaar nog altijd zeer goed in!”
Zin in meer? Luister dan naar de tiende aflevering van de podcast Arrivee, met Geert Noels en Bert Roesems als centrale gasten. Ook de andere afleveringen zijn via de gekende podcastkanalen te (her)beluisteren.
