Deel dit artikel:
Toen we rondwandelden tussen de bussen in Compiègne zagen we nog meer tubeless banden dan vorig jaar. Parijs-Roubaix is een oertraditionele koers die wordt gereden met hypermodern materiaal. Daarmee willen we zeker niet beweren dat renners die tubeless reden niet af te rekenen kregen met lekke banden, maar het was wel duidelijk dat de tuberijders te maken kregen met zware pech. Wat de meeste media-aandacht kreeg, waren natuurlijk de dubbelgevouwen velgen van Wout van Aert en Christophe Laporte.
We kregen lezersvragen binnen van mensen die benieuwd waren hoe zoiets mogelijk is met topmateriaal. Inderdaad, de Shimano Dura-Ace-tubewielen (winnaar Dylan van Baarle reed trouwens ook met Dura-Ace C50-wielen, maar dan de tubeless-ready versie) zijn betrouwbare modellen, maar de omstandigheden in Paris-Roubaix zijn wel heel extreem. Beide renners reden op de kasseien verder na een lekke band. Zoals Sporza al berichtte, geeft dit type hoge velgen niets mee. Door hun hoogte bezitten ze geen elasticiteit, waardoor ze niet meegeven. Daardoor gaat het goed tot het helemaal verkeerd gaat. Wat niet plooit, breekt, en dat geldt al zeker bij een dergelijke carbonconstructie.
Waarom we dit soort catastrofale breuk dan niet zagen bij tubeless wielen? Simpel, de meeste ploegen combineren de tubeless banden – in het kort: tubeless betekent dat er geen binnenband wordt gebruikt maar dat een antilekvloeistof wel eventuele lekken kan dichten – met een insert. Zo’n insert is een hoepel uit schuim die tussen band en velg wordt gepropt. Daardoor blijft de band op de velg, want de hoepel duwt de band tegen de velgrand, zodat hij er niet kan aflopen. Trouwens, een van de belangrijkste redenen om te blijven kiezen voor traditionele tubes is dat je ermee verder kan rijden met een lekke band omdat de tube niet van de velg af komt.
Maar terug naar de tubeless band met insert. Die insert beschermt de velg nog enigszins van de impact van de ondergrond, waardoor de velg minder snel kapot gaat. Dat lijkt ons dan ook de reden dat die wielen niet compleet kapot gingen zoals bij Van Aert en Laporte. Maar toegegeven, de Vittoria-tubes by Dugast, zoals gebruikt door Jumbo-Visma, zijn wel nog altijd een streling voor het oog.
Hier nog eens de velgproblemen bij Van Aert in beeld:
