Waar is sputterende spurtbom Marcel Kittel?

Steven Kins

Vandaag zou wel eens de laatste massaspurt kunnen worden tot we in Parijs zijn. We missen Marcel Kittel in de Tour. 'Het virus' van de Duitser had roet in het eten gegooid tijdens de voorbereiding. Een burn-out of een depressie, gingen de geruchten. "Daar was niets van aan. Ik was ziek en het vergde tijd om te herstellen." Cycling.be sprak met hem aan de vooravond van de Tour.

Zijn comeback werd lange tijd uitgesteld. Kittel probeerde wel in de Tour de Yorkshire, maar in de eerste etappe moest hij daar al afstappen: niet klaar. In de World Ports Classic eind mei verging het hem al wat beter. Een stevige trainingsperiode in de Sierra Nevada met zijn ploegmaats van Giant-Alpecin zou hem definitief moeten klaarstomen voor de Tour.

Marcel, hoe gaat het nu met je?

Marcel Kittel: “Het voelt alsof ik eindelijk weer in de juiste modus ben, terug wielrenner ben. Dit is al het derde jaar dat ik hier in de Sierra Nevada op trainingskamp ben om me voor te bereiden op de Tour de France. Dit is mijn normale ritme en dat voelt goed. Ik kan hier perfect trainen, werken naar de doelen die ik me stel. Er is hier geen enkele afleiding: de focus ligt alleen op trainen en mijn conditie verbeteren.”

Na de Tour Down Under liep je een virus op dat je lange tijd aan de kant hield. Wat was er precies aan de hand?
“Ik startte nog in de Ronde van Qatar, maar dat heeft me geen deugd gedaan. Het liep daar voor geen meter. Ik voelde me helemaal leeg. Daarna volgden allerlei medische tests en bleek dat ik een virus had opgelopen. De enige manier om te herstellen was rust.”

Je bleef wel lang aan de kant door een ‘simpel’ virus.
“Er was meer dan enkel dat virus. Daarna had ik ook nog enkele griepaanvallen, onder meer vlak voor de Tour de Yorkshire, waardoor mijn eerste comeback helemaal de mist inging. Vervelend, maar ik had wel ergens ingecalculeerd dat het daar nog niet zou draaien zoals het moest.”

Begrijp je dat er vragen rezen? Als een wielrenner zijn sleutelbeen breekt, is de blessure duidelijk en het genezingsproces sneller. Eerst zou je nog hervatten in de Tirreno-Adriatico, daarna werd het de Scheldeprijs en uiteindelijk miste je het hele voorjaar.

(zucht diep) “Met de hand op mijn hart: ik was echt wel ziek. Door te blijven fietsen met dat virus in de Ronde van Qatar heb ik het alleen maar erger gemaakt. Het duurde lang, maar ik moest gewoon kalm blijven en de tijd nemen om te herstellen.”