Deel dit artikel:
De Mortirolo vormt de poort naar de finale in de koninginnenrit naar Aprica. Met 202 kilometer en 5250 hoogtemeters is deze etappe zonder twijfel de zwaarste beproeving in de 105e Ronde van Italië. Belangrijke kanttekening: de renners bestormen de Mortirolo dit jaar niet langs de traditionele zijde – vanuit Mazzo di Valtellina, met een gemiddelde stijgingsgraad van 10,5% en pieken tot 20% – maar vanuit Monno, waardoor de beklimming iets minder pittig uitvalt. Desondanks zullen veel renners weten hoe laat het is wanneer ze hun kuiten voelen branden op de flanken van deze beruchte Girocol.
Hoewel de naam ‘Mortirolo’ klinkt als een klok, dook deze klim pas voor het eerst op in de Giro van 1990. De Venezolaan Leonardo Sierra rondde de top als eenzame vluchter en reed vervolgens naar de ritoverwinning, ondanks enkele slippers in de verraderlijke afdaling. In de jaren nadien deed de Mortirolo zijn reputatie als populaire ‘monstercol’ alle eer aan, met dank aan de legendarische wielergevechten die er werden uitgevochten.
Franco Chioccioli legde er de basis voor zijn eindzege in 1991 en Marco Pantani voerde er een straf nummertje op in 1994, waarbij hij in zijn gekende stijl wegfladderde van de overige favorieten. Het leverde ‘De Piraat’ een standbeeld op de flanken van ‘zijn’ Mortirolo op. In 2012 trok Thomas De Gendt er ten aanval, om vervolgens te zegevieren op de top van de Stelvio. De laatste Giropassage over de Mortirolo vond plaats in 2019, toen Giulio Ciccone in waar hondenweer als eerste de top bereikte en later ook de ritzege pakte.
Dit artikel verscheen in de nieuwe editie van Cycling, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!
