Deel dit artikel:
Na het drieluik in Hongarije en een reisdag is de slotklim naar de Etna de eerste scherprechter in deze Giro. De klassementsrenners kunnen er voor het eerst de degens kruisen. Ze krijgen als het ware twee beklimmingen in één voorgeschoteld op de flanken van de Siciliaanse vulkaan, want na de eerste kilometers vanuit Ragalna switcht de route naar de ‘traditionele zijde’ (vanuit Nicolosi). De finish ligt aan Rifugio Sapienza, een iconisch horeca-etablissement op bijna 1900 meter hoogte.
In 1967 fungeerde de Etna voor het eerst als aankomstplaats, met thuisrijder Franco Bitossi als primus inter pares. Al werd die zege ietwat overschaduwd door een symbolische staking van het peloton, dat er een slakkengangetje op nahield uit protest tegen de lange transfers en het tirannieke beleid van koersdirecteur Vincenzo Torriani.
Een andere gedenkwaardige beklimming was die van 2011, toen Alberto Contador de overige favorieten overvleugelde met een verschroeiende demarrage op 6 kilometer van de top. ‘El Pistolero’ zou de roze trui pas afstaan in februari 2012, toen het TAS zijn Girozege schrapte als gevolg van een positieve clenbuteroltest in de Tour van 2010. In 2018 zorgden ploegmaats Esteban Chaves en Simon Yates voor een mooi fotomoment door broederlijk naast elkaar over de streep te bollen. En in de najaarseditie van 2020 reed onze jonge landgenoot Harm Vanhoucke naar een knappe derde plek op de Etna. Zijn versnelling kwam helaas te laat om ritwinnaar Jonathan Caicedo alsnog bij te benen.
Dit artikel verscheen in de nieuwe editie van Cycling, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!
