Deel dit artikel:
Als er de dagen voordien nog geen strijd is geleverd tussen de klassementsmannen, dan zal dat tijdens de grillige beklimming van de Blockhaus zeker wel gebeuren. Temeer omdat daags nadien de tweede rustdag volgt en de renners dus helemaal tot het gaatje kunnen gaan. Om de slijtage in deze kloeke bergrit met 5000 hoogtemeters eens zo groot te maken, moet het peloton eerst de nabijgelegen Passo Lanciano overwinnen, om vervolgens een lus te maken en aan de enige echte Blockhaus te beginnen. Na de finish kunnen we een eerste tussentijdse balans opmaken. Wie komt er in aanmerking voor de eindzege? En welke favorieten vertonen toch al wat tekenen van zwakte?
Wie ‘Blockhaus’ zegt, zegt Eddy Merckx. De ‘GOAT’ van het wielrennen boekte er in 1967 zijn eerste van 24 ritoverwinningen in de Giro. Het begin van een intense Italiaanse wielerromance met vijf eindzeges, maar ook met de ‘schande van Savona’ – achteraf bekeken de ideale brandstof voor zijn eerste Touroverwinning in 1969. In de Giro van 1972 moest Merckx op de Blockhaus zijn meerdere erkennen in de Spanjaard Jose Manuel Fuente, die hij na afloop ‘de grootste klimmer in de moderne wielergeschiedenis’ noemde.
Na 1984, toen Francesco Moser zich tot ieders verbazing ontpopte tot een gevleugelde klimmer, duurde het 25 jaar vooraleer de Blockhaus opnieuw opdook in het Giroparcours. De ‘Reus van de Abruzzen’ maakte voor het laatst zijn opwachting in 2017, waarbij er geen maat stond op Nairo Quintana.
Dit artikel verscheen in de nieuwe editie van Cycling, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!
