Maar liefst vijf keer won Alejandro Valverde de Waalse Pijl. Het is zonder twijfel een koers die hem dicht bij het hart ligt. Tussen 2014 en 2017 kwam hij zelfs elk jaar als eerste boven op de Muur van Hoei. Op zoek naar een zesde zege? Het wordt aartsmoeilijk, maar in de koers kan alles.
2006: de allereerste keer (even doorspoelen naar 1:09:00 voor de laatste kilometer)
2006 was eveneens een speciaal jaar voor de organisatie, want het was de 70ste editie van de wielerklassieker. De Spaanse allrounder Alejandro Valverde, die toen voor de wielerploeg Caisse d’Epargne-Illes Balears reed, pakte er zijn eerste overwinning in een klassieker als profrenner. In de sprint klopte hij Samuel Sanchèz en Karsten Kroon. Valverde werd kort nadien twee jaar uitgesloten wegens zijn betrokkenheid bij het Spaanse dopingschandaal Operacion Puerto, dat in hetzelfde jaar aan het licht kwam.
2014: het begin van vier dominante jaren
Acht jaar na zijn eerste overwinning in de Waalse Pijl plaatste Alejandro Valverde zijn versnelling op 150 meter van de streep. Daniel Martin en Michał Kwiatkowski kunnen enkel toekijken hoe de ontketende Spanjaard hen simpelweg uit het wiel knalt. Ze moeten genoegen nemen met de andere twee plaatsen op het podium. “Deze overwinning betekent veel voor me”, zei winnaar Valverde kort na de wedstrijd in een interview. “De laatste tijd stond ik in de Ardense klassiekers altijd op het podium, maar kon ik niet winnen. Daarom begon ik vanmorgen lichtelijk geïrriteerd, maar met veel concentratie aan de wedstrijd. Het team heeft fenomenaal gewerkt en ik moet ze daarvoor dan ook erg bedanken.”
2015: opnieuw beresterk werk
Op de Muur van Hoei wachtte ‘El Bala’ tot hij bij het bord van de laatste honderd meter was gekomen, om daar opnieuw met speels gemak van de rest weg te rijden. Die rijstijl en overwinningswijze, hij moet er vast een patent op hebben. Een jonge Alaphilippe finishte een paar fietslengten achter de Spaanse routinier verrassend als tweede. De derde plaats op het podium was voor Michael Albasini. Voor de toen al 34-jarige Valverde was het zijn derde overwinning in de Waalse Pijl.
2016: de piekfijne hattrick
Aan het einde van een bewogen wedstrijd was Alejandro Valverde opnieuw de sterkste op de Muur de Hoei (zie foto bovenaan artikel). De Spanjaard van Movistar won zo zijn vierde Flèche Wallonne. Net als een jaar eerder versloeg hij de Fransman Julian Alaphilippe, Dan Martin pakte een knappe derde plaats. Eveneens opmerkelijk is de negende plaats van Warren Barguil, toen nog een opkomend talent in de wielersport.
2017: vijf keer Valverde
In de aanloop naar de laatste beklimming van de Côte de Cherave gaat Luxemburgs kampioen Bob Jungels solo. Hij vliegt als het ware op de klim en fietst snel een voorsprong van 51 seconden op het peloton bijeen. Achter hem werken ze goed samen en zijn dappere poging lijkt vergeefse moeite. Jungels mag wel nog als eerste aan de Muur van Hoei beginnen, maar nog in de beginfase van de klim is het al gedaan met hem. De favorieten trekken samen naar boven en daar is ie weer hoor: na de steilste stroken versnelt ‘El Imbatido’ en laat hij zijn concurrenten achter. Zo stelt de recordhouder zijn record nog even scherper. Dan Martin finisht een plaats hoger dan vorig jaar, onze landgenoot Dylan Teuns wordt mooi derde.
El número seis?
Ook in 2021 staat Valverde opnieuw aan de start van zijn geliefde Waalse Pijl. De ondertussen 40-jarige renner komt nog steeds goed voor de dag. Na een stroeve seizoensstart werd hij achtste in de GP Industria, vierde in de Ronde van Catalonië en won hij de GP Indurain op indrukwekkende wijze – zijn eerste overwinning in ruim anderhalf jaar. Door vijfde te worden in de Amstel Gold Race bewees hij nogmaals zijn goede vorm. De concurrentie is gewaarschuwd.