Deel dit artikel:
Roger De Vlaeminck is niet meteen fan van het wereldkampioenschap in het Australische Wollongong. “Waarom moet een WK zo ver georganiseerd worden? “Ik zou waarschijnlijk mijn kat gestuurd hebben. Alhoewel, een selectie kun je niet zomaar weigeren, zeker? Ik hoop wel dat het uurverschil voor niet te veel ongemakken zal zorgen, voor de renners én voor de televisiekijkers.”
“Het is duidelijk wie de favorieten zijn: het zijn dezelfde als die voor Milaan-Sanremo”, stelt Roger. “Ik ben in de eerste plaats benieuwd naar Mathieu van der Poel. Ik weet niet wat er aan de hand is, maar zijn Tour was alvast heel erg bleek. Een gezonde Julian Alaphilippe kan voor de derde keer op rij wereldkampioen worden. Maar dan zal hij Wout van Aert moeten kloppen, net als Mathieu. Ik geloof niet echt in de kansen van Michael Matthews. Hij heeft misschien een klein voordeel als thuisrijder, maar hij staat toch wel enkele trapjes lager dan de bovengenoemde drie.”
De Vlaeminck kwam in het verjaardagsinterview met Cycling ook nog even terug op zijn gemiste wereldtitel in Yvoir in 1975, het voornaamste hiaat op zijn palmares. “Vooraf had ik gezegd dat de Belgische ploeg maar uit negen en een halve renner bestond. Dat was eigenlijk een knipoog naar de kleine gestalte van Lucien Van Impe, maar die was kwaad en had weinig zin om voor mij achter de ontsnapte Hennie Kuiper te rijden. Ik was toen sterk genoeg om het gat van een halve minuut alleen dicht te rijden, maar dan wel met twee Nederlanders en drie Fransen in mijn wiel. Tja, achteraf is het altijd gemakkelijk praten”, zucht ‘Tsjéte’ bijna een halve eeuw na de feiten.
Lees het volledige artikel in de nieuwe editie van Cycling, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!
