Deel dit artikel:
Een maandagmiddag in Restaurant Sachs in Moerbrugge, deelgemeente van Oostkamp. De zaakvoerder, de schoonzoon van Roland Van de Ryse, verwelkomt ons met open armen. Van de Ryse (80) is een van de drie ex-profwielrenners die we vandaag samenbrengen. Guido Reybrouck (81) en Willy Van Neste (79) zijn de twee anderen. De drie hebben veel gemeen: streekrenners uit regio Brugge, jeugdproducten van de Koninklijke Brugse Velosport en alle drie van de partij in de veelbesproken Giro van 1968.
De ontmoeting is hartelijk, al excuseert Van Neste zich meteen voor de schaafwonden op zijn gezicht. “Gisteren gingen mijn vrouw en ik op de Kemmelberg naar Gent-Wevelgem kijken, maar op een bepaald moment ben ik uitgeschoven en ten val gekomen.” Reybrouck, die in het verleden al van maagkanker genas, vorig jaar twee keer een trombose te verwerken kreeg en daarom vergezeld wordt door zijn echtgenote Christiane Leliaert (78), fronst zijn wenkbrauwen wanneer hij het verhaal van zijn generatiegenoot hoort. “Doe jij daar nog aan mee, zelf naar de koers gaan kijken? Gij hebt vroeger niet veel afgezien, zeker? Geef mij tegenwoordig maar een biertje. Dan ben ik al heel content.” Een grijns volgt. En algemene hilariteit. Hiervoor zijn we natuurlijk niet naar Oostkamp gekomen, wel om over zaterdag 1 juni 1968 te praten. Etappe twaalf in de Giro, met start in Gorizia en finish op Tre Cime di Lavaredo, 2.357 meter hoog in de Dolomieten.
Lees het volledige artikel in de nieuwe editie van Poggio, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!
