Het wielerpeloton heeft al heel wat stieren voortgebracht. In de jaren 50 en 60 van vorige eeuw ontpopte Tuur ‘El Toro’ Decabooter zich op de Vlaamse wegen tot een echte publiekslieveling. Bijna een halve eeuw later maakte het grote publiek kennis met de ‘Stier van Stoumont’ (Sébastien Rosseler) en de ‘Bull van Beveland’ (Johnny Hoogerland). Anno 2023 tonen de ‘Stier van Stavanger’ (Alexander Kristoff) en de ‘Stier van Ingelmunster’ (Yves Lampaert) nog regelmatig hun kunstjes. Vorig jaar kregen ze er echter een te duchten soortgenoot bij. Bijna in zijn eentje hield de ‘Stier van Lescheret’ zijn ploeg Lotto Soudal in de WorldTour.
Spurtbom en baroudeur
Lescheret is een onooglijk dorpje in de provincie Luxemburg, een deelgemeente van Vaux-sur-Sûre. Kort na de Tweede Wereldoorlog verliet de familie De Lie de Antwerpse gemeente Stabroek om zich hier te vestigen. Met vader Philippe staat al de derde generatie aan het roer van de familiale boerderij, die uitkijkt op het kleine kerkje. Hij is ook degene die als eerste de wielermicrobe te pakken kreeg en daarna zijn hele gezin besmette.
Arnaud De Lie was twaalf jaar oud toen hij kwam aankloppen bij de lokale wielerploeg CC Chevigny. “We wisten meteen welk vlees we in de kuip hadden. Als aspirant reed hij op training al mee met de juniorenploeg. Bij elke passage door het dorp deden we ter hoogte van een bord een sprint. Ik kan me niet herinneren dat Arnaud ooit één sprint verloren heeft tegen gasten die tot vijf jaar ouder waren. Wat het extra speciaal maakt, is dat hij als aspirant met een veel kleinere versnelling rondreed (48×16) dan de junioren (52×14). Die hoge beensnelheid komt hem nu goed van pas”, vertelt Laurent Mars.
Lees het volledige artikel in de nieuwe editie van Cycling, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!