Deel dit artikel:
In februari stelt Merida altijd zijn mountainbiketeam voor, het Multivan Merida Biking Team, maar tussen de bekende namen als Jose Hermida en Gunn-Rita Dahle door en de nieuwigheden op het vlak van mtb’s, was er voor het eerst ook ruime aandacht voor het nieuwe topmodel bij de racefietsen. Ook mountainbikers trainen tenslotte veel op de weg, gaf Merida nog mee.
Merida wil ook in het racesegment een leidende rol gaan spelen en mikt meteen maar op het niveau waarop concurrenten als Cannondale en Cervélo al jaren opereren. Het is ze menens, daar in Taiwan, en de Scultura SL moet dat laten zien.
Van de buitenkant valt al het een en ander af te leiden. Een BB386 Evo bracket, Super High Modulus carbon in de achtervork, die driehoekige buisvormen heeft voor vereiste comfort, een BB386 Evo bracket en een 1 ½ inch lager in de balhoofdbuis, die meer de vorm heeft van een wigwam dan van een buis.
De Scultura SL valt verder op door een combinatie van matte en glanzende zwarte lak en zoals we gewend zijn van Merida, komt de groene huiskleur terug op alle details waar het maar kan: cockpit, crankstel, zadelpen, wielen.
In de praktijk laat de Scultura SL meteen merken bij de top te (willen) horen. Het is een volbloed racer. De zijdelingse stijfheid is enorm hoog, de bracketstijfheid is dat nog meer. De fiets is daarmee meteen een echte klimgeit, want iedere trap brengt je recht naar boven. Het was op het grillige Mallorca prima te testen.
Sturen doet de bike ook als de scherpste. Direct en precies. Het enige terrein waarop de SL misschien nog enkele procentjes prestatiewinst kan boeken, is het verticale comfort. We vonden ook nog wat slechte weg en losse klinkers tussen Alcudia en Platja de Muro en daarop trilde de fiets meer dan we bij andere topmodellen al konden ervaren. Een ander zadel dan het harde Selle Italia Monolink exemplaar zou wellicht ook al iets uitmaken, maar zeker niet alles.
Voorlopig eindoordeel: de Scultura SL kan zich gerust meten met het beste wat er op de markt is.
