Deel dit artikel:

La Marmotte: hoogmis voor cyclosportievelingen

Le Glandon! Le Télégraphe! Le Galibier! L'Alpe d'Huez! 5.000 hoogtemeters verspreid over 174 km. La Marmotte is de natte droom van elke zichzelf respecterende wielertoerist en zaterdag staat ie weer op het programma.






L’Alpe d’Huez is het ’toetje’ van La Marmotte (foto belga)
Zaterdagochtend zullen de zenuwen weer strak gespannen staan bij de naar schatting 7000 deelnemers aan La Marmotte, de moeder aller cyclosportieven. Deze krachtmeting in de Franse Alpen staat bij velen al een jaar op voorhand met rood omcirkeld. Weken en maanden voorbereiding zijn eraan voorafgegaan.

Doel van deze hachelijke onderneming: ’s namiddags (voor de berggeiten) of ’s avonds met een Brevet d’Or (goud), d’Argent (zilver) of de Bronze (brons) kunnen prijken. Het te behalen diploma wordt bepaald aan de hand van je totaaltijd en categorie.

Wie L’Alpe d’Huez een brug te ver vindt, kan ook stoppen aan de voet bij de controlepost in Bourg d’Oisans. Dan ontvangt men het brevet ‘Marmotton’ als bewijs van het rijden van 161km over 3 heuse Alpenreuzen. Dit jaar is het ook mogelijk om te starten in La Mi-Marmotte, 76km van Valloire naar Alpe d’Huez en ongeveer 2500 meter hoogteverschil.

Dat La Marmotte niet zomaar een cyclosportieve is, bewijst het toekenningssysteem van de startnummers. De nummers 1 tot en met 400 worden toegekend aan fietsers die in een voorafgaande editie een goede klassering hebben gehaald of hoog zijn geëindigd bij een andere grote cyclosportieve.