Deel dit artikel:
“Sei Erik Zabel, no? No?” Een vaste klant van café-restaurant M. Calvo op de top van de Poggio weet het zeker. Ik ben voor hem Erik Zabel. Hoeveel hij op heeft, weet ik niet. Maar ik ben niet de viervoudige winnaar van Milaan-Sanremo. Verre van. Overigens had Zabel de ‘Primavera’ vijf keer moeten winnen, als er in 2004 tenminste geen Oscar Freire was geweest die hem – als een duiveltje uit een doosje – op de valreep remonteerde en klopte. Een verbouwereerde Zabel besefte op de streep dat je best nooit te vroeg de armen de lucht in gooit. Nooit.
Het is iets na negen in de ochtend. Ik knik vriendelijk, maar zoek verder geen contact met de klanten of de bazin van het café. Ik ben geen ochtendmens. Ik bestel een koffie. Un caffè. Dan krijg je in Italië een espresso. Zo hoort het ook. En die hoor je meteen binnen te spelen. In één snelle teug. Maar eerst giet je er nog een zakje suiker tegenaan en roer je even in het zwarte brouwsel met het bijgeleverde minilepeltje. Dit om het geheel drinkbaar te maken. Ook dat hoort zo.
“Ecco! Il Poggio!” Iemand heeft opgemerkt dat er ‘POGGIO’ op mijn wielershirt prijkt. En dat vinden ze hier bijzonder. “Bravo!”, roept Valeria, de zaakvoerster van de bar, me toe. Ze wordt vandaag bijgestaan door Suzanna Basso – geen familie van – die het espressotoestel aan de praat houdt. Suzanna doet de toog en serveert me een cappuccino. “Deze is van het huis”, knipoogt ze. “We kunnen alleen maar blij zijn als een kind als er iemand onze gemeente in de kijker zet. Het mag wel wat meer zijn dan alleen maar die ene dag in maart.”
Antonella, Suzanna’s zus, schuift ook aan en treedt haar bij. “Op de dag van Milaan-Sanremo is het hier een zottenkot, maar in de rest van het jaar is het allemaal een stuk minder.” Suzanna knikt en grapt: “Op die hoogdag in maart ben ik het die werkt en is zij het die babbelt.” Antonella rolt met de ogen en gaat verder met haar promotiepraatje voor de Bloemenrivièra in het algemeen en Poggio di Sanremo in het bijzonder. “Het is hier écht heel mooi, ook om te fietsen. Zeker als je de kust verlaat en het binnenland in trekt. Weet je dat mijn dochter in haar vrije tijd fietsgids is? Er is een markt voor, hoor.”
Lees het volledige artikel in de nieuwe editie van Poggio, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!
