Deel dit artikel:
Het is met een proloog in de straten van de Ierse hoofdstad Dublin dat de Tour van 1998 van start gaat. Een kolfje naar de hand van specialist Chris Boardman. Op het traject van amper 5,6 kilometer houden de favorieten de schade binnen de perken, behalve Pantani. De winnaar van de jongste Giro verliest al meteen 43 seconden. Een week later wordt de situatie er voor ‘Il Pirata’ – die zijn bijnaam kreeg vanwege zijn kenmerkende bandana – niet beter op, want in de eerste grote tijdrit lapt Jan Ullrich hem meer dan 4 minuten extra aan de broek. Pantani lijkt uitgeteld voor de eindzege.
Etappe 10 is de Pyreneeënklassieker met onderweg onder andere de Aubisque, de Tourmalet, de Aspin en aankomst op de Peyresourde. Vroege vluchter Rodolfo Massi wint de prestigieuze rit door een aanstormende Marco Pantani af te houden. De Italiaan pakt een kleine halve minuut terug op het groepje der favorieten. Hij heeft alvast indruk gemaakt op Jan Ullrich: “Het lijkt erop dat Pantani zich nog niet gewonnen geeft.” Profetische woorden, want de dag nadien laat de Italiaanse pocketklimmer Jan en alleman achter op Plateau de Beille. In de stand schuift hij op naar de derde plaats, die hij deelt met Laurent Jalabert.
Marco Pantani heeft bloed geroken. Al beseft hij wel dat hij voor een aartsmoeilijke opdracht staat. Hij moet niet alleen een kloof van 3 minuten dichten, hij kan best wat extra voorsprong nemen, want op twee dagen voor het einde staat er nog een lange tijdrit op het programma. Er vroeg genoeg aan beginnen, is dus de boodschap.
En dat heeft Pantani begrepen. In de zware Alpenetappe met aankomst op Les Deux Alpes slaat hij al op de flanken van de Galibier zijn vleugels uit. Het giet water en dat is niet het favoriete weer van zondagskind Jan Ullrich. Op amper 5 kilometer tijd pakt Pantani al 2’30” terug op de overige favorieten. Ook op de slotklim blijft Pantani in zijn kenmerkende stijl rondfladderen en dat levert hem de gele trui op. Jan Ullrich verliest net geen 9 minuten, de Amerikaan Bobby Julich is nu de dichtste opponent in het algemeen klassement op bijna 4 minuten.
Ook de volgende dag moet er geklommen worden. Jan Ullrich toont een eerder zeldzaam staaltje veerkracht door op de Madeleine in de aanval te gaan. Enkel Pantani kan hem volgen. Het wederzijdse respect is groot, want tijdens de laatste vlakke kilometers doet Pantani een deel van het werk en trekt hij zelfs de sprint aan voor de Duitser, die het cadeau in dank aanvaardt.
Ondanks het sportieve spektakel zal deze Tour uiteindelijk toch vooral onthouden worden om extrasportieve redenen. Nadat de Festina-ploeg eerder al uit koers werd gezet na dopingperikelen, valt de politie binnen bij de TVM-ploeg. De dag nadien gaat het peloton in staking. Uiteindelijk zullen heel wat ploegen (onder wie alle Spaanse teams) er de brui aan geven. De Ronde van Frankrijk van 1998 gaat de geschiedenisboeken in als ‘Le Tour Noir’. Slechts 96 renners zullen de Champs-Élysées bereiken.
De enige klip die Pantani nog moet omzeilen, is de individuele tijdrit van 52 kilometer. Ullrich moet echter 7 seconden per kilometer goedmaken en daar slaagt hij niet in. Hij schuift wel op naar de tweede plaats, ten koste van Bobby Julich. Terwijl Tom Steels in Parijs het zegegebaar maakt, juicht in de achtergrond een kleine Italiaan.
Het jaar nadien is Pantani goed op weg om voor de tweede maal de Giro te winnen. Twee dagen voor het einde blijkt de hematocrietwaarde van de rozetruidrager echter te hoog te zijn en mag hij zijn valiezen pakken. Daarna gaat het snel bergaf met ‘Il Pirata’, die uiteindelijk op Valentijnsdag 2004 zelfmoord zou plegen.
Dit artikel verscheen in de nieuwe editie van Poggio, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!
