Hoe zwaar is de Giro?

TIP: Elke grote helling in dit artikel kun je aanklikken om alle info, het kaartje, profiel en Strava-segment te bekijken.

De Ronde van Italië wordt 9 mei op gang geschoten met een 17,6 kilometer lange ploegentijdrit tussen San Lorenzo al Mare en Sanremo – bekend terrein voor de voorjaarsrenners. Het middenstuk van deze chronorit loopt trouwens over het kustfietspad. De zes volgende etappes wordt het peloton nog enigszins gespaard met drie vlakke etappes en drie ritten door het middengebergte (met de derde etappe vanaf zeeniveau tot een hoogte van 1115 m). De mooiste plaatjes mag je in de vierde etappe naar havenstad La Spezia verwachten, want dan doet het peloton de Cinque Terre aan, met onder andere het prachtige kustdorpje Riomaggiore met zijn veelkleurige huisjes. De dag erop hebben we de eerste aankomst bergop in Abetone (1386 m hoogte), na een klim van 17,3 km aan 5,4 % (max. 10 %).

De finish op de Campitello Matese (1e cat., 13 km aan 6,9 %, max. 12 %) op dag acht – net voor de eerste rustdag – is misschien wel de eerste grote test voor de klassementsmannen. De negende rit is zwaar maar de Monte Terminio (2e cat.) en Colle Molella (1e cat.) liggen in het midden, wat de weg opent voor sterke aanvallers. Na een kans voor de spurters volgt een heuvelrit met een unieke aankomst op het autocircuit van Imola. Dan is het vooral uitkijken naar de individuele tijdrit, die de helse slotweek inleidt. Tussen Treviso en Valdobbiadene krijgt het peloton 59,2 geaccidenteerde kilometers tegen de klok voorgeschoteld.

Tijd om te recupereren krijgen de renners niet. Daags nadien volgt de zware bergrit met de erg steile Passo Daone voor de slotklim naar Madonna di Campiglio, waar wijlen Marco Pantani in 1999 uit de Giro werd gezet. De tweede rustdag op 25 mei komt als geroepen, want op dinsdag 26 mei ligt de beruchte Mortirolo te wachten in de etappe naar Aprica. Wil je die beruchte klim zelf eens aanvallen, dan moet je 11-13 juni deelnemen aan het event ‘Passo dello Stelvio’, met op vrijdag de mogelijkheid om de titel King of Queen of the Mortirolo te verdienen.

Vanaf dan is het alle hens aan dek voor de favorieten. De 17e etappe is nog vlak, maar rit 18 eindigt op de Monte Ologno, een klim van eerste categorie. De Monte Ologno doet dienst als opwarmer voor twee zware Alpenritten: de rit naar Cervinia wordt gekruid met drie cols van eerste categorie, inclusief aankomst boven in Cervinia, maar de etappe richting Sestrière op de voorlaatste dag zou het klassement nog helemaal overhoop kunnen gooien. Niet de slotklim naar Sestrière, maar wel de onverharde en gevreesde Colle delle Finestre (net zoals in 2011 op de voorlaatste etappe, zie foto) kan onderweg voor heel wat averij zorgen. Spektakel verzekerd!