 |
De La Chouffe Classic werd gereden onder een staalblauwe hemel. (foto alain buyck)
|
“Mooier kan niet”, lachte een Nederlander toen hij ’s morgens uit zijn auto stapte en glimlachend zijn fiets in orde maakte. Het werd snel duidelijk dat onze noorderbuur overschot van gelijk ging krijgen. Het prachtige zomerweer, het idyllische heuvelachtige parcours en de koud geserveerd La Chouffe meer ingrediënten had de tweede
La Chouffe Classic van de Bank van de Post duidelijk niet nodig om uitgeroepen te worden tot een topevenement.
Met 706 voorinschrijvingen en 1718 daginschrijvingen steeg het deelnemersaantal sinds vorig jaar gevoelig. De organisatie noteerde een verdubbeling van het aantal berggeiten. De stralende zon speelde daarin zeker een bepalende factor. De temperatuur daalde nooit onder de 20 °C. De renners konden kiezen tussen drie verschillende afstanden aan de oevers van de
Ourthe. Er was de kleine ronde van 76 km, de middenlange afstand van 108 km en de echte doorzetters waagden zich aan 165 km heuvel op en af. Gelukkig waren er voldoende bevoorradingszones waar iedereen op krachten kon komen.
Vanaf 08u00 mochten de eerste sportievelingen van start gaan, maar de meeste renners vertrokken een halfuurtje later en kozen voor de middenlange afstand. Na acht lichte kilometers stonden de eerste beklimmingen te wachten, de
Côte de Mormont en de
Côte d’Ortho. Voor de echte berggeiten volgden nog dertien beklimmingen. De één was al zwaarder dan de ander. De laatste in het rijtje luidde naar de naam
Rue Saint-Roch, die u misschien wel kent uit
Luik-Bastenaken-Luik. Daar tussenin kon men zich ook nog bewijzen op vier cols waar een heus bergklassement werd bijgehouden.
Wanneer de deelnemers hun zware maar mooie parcours hadden afgelegd mochten ze nagenieten van een La Chouffe, die hen aangeboden werd door de organisatie. Iets wat de deelnemers net zoals het volledige parcours wel konden smaken. “Dit was echt genieten”, glunderde
Bertrand Vanhoutte bij zijn aankomst. Samen met zijn vrienden
Jens Hellmig en
Steve Mertens arriveerde hij als één van de eersten terug in
Houffalize. “We zijn om 08u15 vertrokken en zijn nu al terug. We hebben de 76km gedaan”, aldus Jens. “Waren we echt zo snel?”, grapte Bertrand. “Het landschap was fenomenaal. Dit was een mooie rit. Nu gaan we op een terrasje verder nagenieten”, aldus de heren in koor.
Ook op massagetafel genoot men na. “Tijdens mijn massage heb ik wel wat pijn, maar de rit was schitterend”, laat
Rob Van Mourik weten. “Zijn benen zijn verzuurd”, wist masseur
Nico Wilms van Respect Your Body ons te vertellen. “Ach, ik ben er 52, maar ik blijf een competitiebeest”, repliceerde de 52-jarige Nederlander. De volgende keer ben ik weer op post, want dit is gewoon leuk om mee te maken.”
Tussen de deelnemers viel ook een officieel truitje van Lotto op. “Ik ben geen profrenner, maar het shirt heb ik gekregen van mijn vriend
Pieter Jacobs, die nu voor Topsport Vlaanderen rijdt”, vertelde
Stef Janssens. “Het is zwaar geweest, maar wel heel mooi. Vooral de Côte de la Haussire was een echte kuitenbijter. Voor mij was het een ideale voorbereiding op de Mont Ventoux, want die ga ik binnen een tweetal weken beklimmen”, aldus de 24-jarige jongeman uit Loenhout. Ook
Frieda Van De Camp vond de
Côte de la Haussire het zwaarste gedeelte van de rit. “Ondanks dat ik al drie jaar fiets, moest ik net als vorig jaar daar passen. Die beklimming heb ik de voet gedaan, maar ik was zeker niet de enige. Ik heb ook genoeg mannen zien afstappen”, besluit de 54-jarige dame uit Grimbergen.
