Deel dit artikel:

Het wonderjaar van Annemiek

Recap van het waanzinnige wonderjaar van Annemiek van Vleuten.

Superlatieven schieten tekort om het seizoen van Annemiek van Vleuten te beschrijven. Ze won al meteen de Omloop Het Nieuwsblad, was onnavolgbaar in Luik-Bastenaken-Luik, schreef de Tour, de Giro én de Vuelta voor vrouwen op haar naam en reed met een breukje in haar elleboog naar WK-goud in Wollongong. Hoe dit in godsnaam mogelijk is? We vroegen het haar zelf en polsten ook bij trainer Louis Delahaye en analiste Roxane Knetemann.

Open, onbevangen en geïnteresseerd

Roxane Knetemann was ooit ploeggenote van Annemiek van Vleuten. Tegenwoordig is de dochter van oud-wereldkampioen Gerrie een gewaardeerde cocommentatrice en analiste bij de NOS. “Ik heb van 2012 tot 2014 met Annemiek bij Rabobank gereden, maar al in 2008 maakte ik bij ‘Vrienden van het Platteland’ deel uit van hetzelfde team. Annemiek was toen nieuw in het peloton en ze viel me allereerst op vanwege haar sociale kant. Het wielerpeloton was toen vrij hard. Er was veel haat en nijd en de gevestigde orde hield die cultuur in stand, zodat buitenstaanders het moeilijk hadden om zich in te passen. Annemiek was daarentegen heel open en onbevangen en leek oprecht geïnteresseerd in anderen. Ik weet nog dat ik dat gek vond en dacht: ‘Heb je wat van me nodig?’ In tegenstelling tot mijn familie heerste er geen topsportcultuur bij de Van Vleutens. Ze had gestudeerd en wilde ook als wielrenster leren van de mensen die al langer in de sport zaten.”

Toen Knetemann haar voormalige ploeggenote vier jaar later opnieuw trof bij Rabobank, was het innerlijke vuur in Van Vleuten aangewakkerd. “Ze had die nieuwsgierigheid nog altijd, maar was al een stuk gedrevener en wilde duidelijk de top bereiken. Zij en Marianne Vos hadden enerzijds een goede band – ze sliepen bijvoorbeeld vaak samen op de kamer – maar anderzijds stuwden ze elkaar ook naar een steeds hoger niveau. Ze wilden niet voor elkaar onderdoen, al was er wel veel onderling respect. Toch kan ik die wederzijdse competitie niet helemaal los zien van het overtraind raken van Marianne in 2014. Dat respect voor elkaar is gebleven, maar het zijn nu wel twee verschillende rensters. Annemiek moet het hebben van haar klimcapaciteiten, terwijl Marianne eerder een ‘puncher’ is. Ze zitten elkaar dus eigenlijk ook niet echt meer in de weg.”

Lees het volledige artikel in de nieuwe editie van Cycling, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!

Gerelateerde artikels