Het manneke dat DSM bevrijdde

Op de loeizware stroken van het Balcón de Alicante hijst een Australisch lichtgewicht zichzelf omhoog. De weg kronkelt zoals een echte Vueltaklim dat doet. Een geitenpad. Steil en nog steiler in de haarspeldbochten die de weg zo effectief mogelijk naar de top brengen. Op die stroken fietst Michael Storer alle medevluchters helemaal zoek. Vier dagen later herhaalt hij het kunstje door solo te arriveren in Rincon de la Victoria. Plots is de 24-jarige Storer de grote openbaring in de Ronde van Spanje.

Als Team Sunweb eind 2020 overgaat in Team DSM, zijn de verwachtingen hoopvol gestemd. En dat is niet zo raar. In het coronajaar heeft de ploeg met een vrijbuitersequipe drie ritten in de Tour gewonnen. Bovendien bestegen Jai Hindley en Wilco Kelderman het podium in de Giro. In de grote ronden is de ploeg van Iwan Spekenbrink zodoende een veelvraat. Met trots wordt een nieuwe sponsor aangekondigd. De weg verder naar boven lijkt ingezet. Een succesvervolg op het bijzondere jaar blijft echter uit.

DSM stort als een kaartenhuis in elkaar. Met Kelderman, Marc Hirschi en Michael Matthews vertrekken drie steunpilaren. Sprinter Cees Bol is in 2021 radeloos uit vorm, evenals Hindley en rittenkaper Soren Kragh Andersen. In de belangrijkste wedstrijden worden geen resultaten geboekt. Als klap op de vuurpijl ligt de ploeg overhoop met enkele talenten die hun eigen wensen ondergesneeuwd zien raken door het strakke regime binnen de ploeg. In de belangrijkste wedstrijden worden geen resultaten geboekt. Het is kommer en kwel bij Team DSM. Werkelijk alles zit tegen.

Wat rest is het nazomerse deel van het seizoen. Wat rest is in eerste instantie de Vuelta, waar nu eenmaal de meubelen kunnen worden gered. Met de nog overgebleven, gemotiveerde, niet met de ploegleiding in de clinch liggende renners, wordt opnieuw aan een vrijbuitersploeg gebouwd. Met nieuw élan in de benen werkt de zonovergoten bloedhitte van Spanje als koren op de molen. Iedere dag is DSM in de aanval. Iedere dag maakt de ploeg er het beste van. Tot ook figuurlijk ineens weer de zon gaat schijnen. Op het Balcón de Alicante rondt Storer het grootse ploegwerk af. In Rincon de la Victoria doet hij dat opnieuw. DSM speelt zowaar weer een hoofdrol in een écht noemenswaardige wedstrijd.

Tot voor kort prijkten alleen de An Post Rás en de Grote Prijs Industrie del Marmo op zijn erelijst. Het zijn wedstrijden die je eerst moet opzoeken om te weten waar ze überhaupt verreden worden. Juist daarom is Storer is de perfecte belichaming van de herrijzenis van DSM. Hij is een onbeschreven blad. Hij koerst zorgeloos door het zuiden van Spanje. Wie de huldigingen na afloop van de door de jonge Australiër gewonnen etappes meepikt, ziet een onaangedane, jeugdige kop. Een jonkie, dat op het oog net zo goed nog als scholier in de supermarkt had kunnen werken. In plaats daarvan helpt hij zichzelf aan individuele roem en zijn team aan breed gedeelde opluchting.

Het DSM-tij is in deze Vuelta gekeerd. Alle misère is even vergeten. Alle interne strubbelingen en perioden zonder bloemen en omhoog gestoken handen zijn even naar de achtergrond verdreven. Michael Storer is de spits, de afmaker van een ploeg die eindelijk weer draait. Hij is het manneke dat DSM bevrijdde in een tot nog toe somber, kleurloos en bij vlagen kansloos seizoen. Het Mediterrane Rincon de la Victoria, vrij vertaald ‘de hoek van de overwinning’, staat symbool voor het feit dat DSM weer weet wat winnen is. De overwinningen van Storer zijn veel meer dan mooie resultaten. Het zijn de zichtbare flonkeringen van een team dat uit een diep dal kruipt.