Deel dit artikel:
Zijn eerste kennismaking met de Stelvio? Puur toeval, zoals quasi alle dingen in zijn leven. De beslissing om in 2012 te debuteren in de Giro? Het gevolg van een dubbele boeking in zijn agenda. Zijn derde plaats in het eindklassement? Een kwestie van puzzelstukjes die fortuinlijk op hun plek vielen. Als we Thomas De Gendt destijds moesten geloven, was zijn huzarenstukje in de Ronde van Italië van 2012 een speling van het lot, maar feit is wel dat hij anno 2022 nog steeds de laatste Belg is die mocht plaatsnemen op het eindpodium van een grote ronde. Tien jaar na datum heeft het droge relativeringsvermogen dan ook plaatsgemaakt voor gepaste trots: “Hoe ouder ik word, hoe meer ik besef dat ik toen iets unieks heb gepresteerd.”
2012 was een uitzonderlijk jaar voor het Belgische wielrennen. Tom Boonen realiseerde een ongezien klavertjevier in de kasseiklassiekers door achtereenvolgens de E3 Prijs, Gent-Wevelgem, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix te winnen. Philippe Gilbert werd na een splijtende demarrage op de Cauberg wereldkampioen in Nederlands-Limburg. En Jurgen Van den Broeck knokte zich in zijn eigengereide stijl naar een knappe vierde plaats in de Ronde van Frankrijk. Je zou haast vergeten dat er ook in de Giro uitzonderlijke dingen gebeurden …
Vooraleer we inzoomen op die gedenkwaardige Ronde van Italië, keren we nog enkele jaren verder terug in de tijd. Op het moment dat de jonge Tom Boonen wielergek Vlaanderen helemaal op zijn kop zet, is Thomas De Gendt nog een nobele onbekende. In de wielerschool van Ronse en het nieuwelingen- en juniorenpeloton staat hij reeds bekend als ‘menselijke derny’, maar bij het grote publiek doet zijn naam nog geen belletje rinkelen. De mix van eigenzinnigheid en gedrevenheid is wel al aanwezig. De Gendt is een man met een plan, en dus vat hij als belofterenner het idee op om een hoogtestage in te lassen, met de bedoeling om zijn fysieke grenzen verder te verleggen en zichzelf bij te scholen in het klimwerk.
Het is zo dat de kiem van de innige band met de Stelvio en Italië gelegd wordt, al is de realiteit iets minder romantisch. “Ik ging een boekje halen bij een reisbureau om een uitvalsbasis te kiezen die bij mijn budget paste”, vertelt De Gendt. “Op basis van de prentjes probeerde ik te bepalen welke hotels al dan niet in bergachtig gebied lagen. Het hotel dat ik uiteindelijk koos, bleek op een flank van de Stelvio te liggen, al ontdekte ik dat pas ter plaatse. Het was dan ook de eerste berg die we beklommen nadat we gearriveerd waren. Pas later kwam ik erachter dat het een klim met geschiedenis was.”
Lees het volledige artikel in de nieuwe editie van Cycling, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!
