Deel dit artikel:

Fietsen op de maan

De beklimming van de Mont Ventoux vormt zaterdag het toetje van de Tour 2009. De Kale Berg verleidt elke zomer ook duizenden wielertoeristen tot heldendaden. Verken de Reus van de Provence!






Duizenden wielertoeristen laten zich jaarlijks verleiden tot de beklimming van de Ventoux. (foto belga)
De top van de Mont Ventoux is langs 3 kanten te bereiken: vanuit Malaucène in het noorden, vanuit Bédoin in het zuiden en vanuit Sault in het oosten. De drie routes zijn bijna even lang, maar qua moeilijkheidsgraad verschillen ze drastisch.

BEDOIN

De lastigste route is ongetwijfeld die vanuit Bédoin, goed voor 22,7 km tegen gemiddeld 7,1%. Vertrekkend vanuit het dorpje klimt de weg gezapig naar omhoog met een stijgingspercentage tussen 2 en 6%. Vanaf het gehucht Saint-Estève (km 6) rijd je een stukje door het cederbos, waarna de weg steeds meer gaat hellen tot 12%.

Als het loofbos plaatsmaakt voor naaldbomen is Chalet Reynard niet meer ver weg (km 15). Hier sluit de weg uit Sault aan. Van begroeiing is hier geen sprake meer, de weg slingert nu langs rotspartijen naar de top.
 
Midden in dit maanlandschap staat het herdenkingsmonument voor Tom Simpson (km 20). Daarna wacht enkel nog de Col des tempêtes. Een laatste steile bocht leidt je naar het weerstation op de top.

MALAUCENE

De beklimming vanuit Malaucène is iets makkelijker dankzij enkele stukken vals plat die de benen de mogelijkheid geven om te recupereren. Deze klim langs de noordelijke flank is 21,2 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,2 %, met enkele stukken van 11%.

De noordelijke kant is ook de meest koude. Het wegdek is er vaak tot ver in het voorjaar gevaarlijk glad door sneeuw en ijzel. 

SAULT

De route vanuit Sault is de mooiste en tevens makkelijkste van de drie. Vanaf Chalet Reynard loopt het traject gelijk aan dat van Bédoin. Deze route loopt eerst door lavendelvelden en een bos, waarna de eerste hellingen zich aandoen.