Deel dit artikel:
Richard Carapaz
Het uitdagende parcours van deze Giro is spek naar de bek van moedige, aanvalslustige renners als Richard Carapaz, die drie jaar geleden zijn grote doorbraak kende in de Ronde van Italië met twee ritzeges én eindwinst. Aangezien die andere voormalige Girowinnaar van INEOS Grenadiers – Tao Geoghegan Hart – maar niet boven water komt, lijkt de olympische kampioen van Tokio meer dan ooit dé vooruitgeschoven pion bij de Britse miljoenenformatie. Als hij gespaard blijft van pech of ziekte, wordt Carapaz ongetwijfeld een kwaaie klant voor de eindzege. Een andere Zuid-Amerikaanse eyecatcher op de deelnemerslijst is Miguel Angel Lopez. Dat ‘Superman’ het in zich heeft om voor het podium te strijden, is algemeen geweten. Alleen moet hij dan wel de finish halen en niet op de voorlaatste dag uit de wedstrijd stappen, zoals vorig jaar gebeurde in de Vuelta …
Simon Yates
Simon Yates en de Giro: het is een haat-liefdeverhouding van de bovenste plank. In 2018 leek de oudste van de Britse tweeling zijn schaapjes nochtans op het droge te hebben in de Ronde van Italië. Hij overvleugelde alle andere favorieten en dartelde naar drie knappe ritzeges. Niemand leek de verduiveld sterke ‘maglia rosa’ te kunnen bedreigen, tot hij in de loodzware koninginnenrit helemaal door het ijs zakte. Vier jaar na datum staat de rekening nog altijd open. Vorig jaar nam Yates deels revanche door een rit te winnen en derde te eindigen in het algemeen klassement, maar het is koffiedik kijken of hij klaar is voor een nieuwe gooi naar de eindzege. In de slotrit van Parijs-Nice zagen we de gevleugelde klimmer van weleer terug, maar in de Ronde van Catalonië stapte hij vroegtijdig af door ziekte. Wordt het alles of toch weer niets? Het zal niet alleen van hemzelf, maar ook van andere gevleugelde klimmers zoals Romain Bardet, Mikel Landa, Pello Bilbao en Emmanuel Buchmann afhangen.
Joao Almeida
Een van de opvallendste transfers afgelopen winter was de overstap van Joao Almeida naar UAE Team Emirates. De 23-jarige Portugees verliet ‘The Wolfpack’ om zich bij het dreamteam van Tadej Pogacar te scharen, al betekent dat niet dat hij er geen kansen krijgt (en grijpt) om voor eigen rekening te rijden. Denk maar aan de Ronde van Catalonië, waar hij aanvankelijk leek te werken voor de jonge Spanjaard Juan Ayuso, maar uiteindelijk zelf het laken naar zich toe trok in de koninginnenrit. In de Ronde van Italië is hij de onbetwiste kopman en gaat hij resoluut voor eindwinst. Een gewettigde ambitie, want in de najaarseditie van 2020 reed Almeida vijftien dagen in het roze en werd hij uiteindelijk vierde. Vorig jaar moest hij zich aanvankelijk wegcijferen voor Remco Evenepoel en finishte hij na een sterke slotweek nog als zesde. Met een wrange nasmaak, want er zat meer in. Derde keer, goede keer voor Joao Almeida in de Giro? Het zou zomaar kunnen …
Tom Dumoulin
Tim Merlier, Thomas De Gendt, Wilco Kelderman, Bauke Mollema …: de Lage Landen zullen zich niet onbetuigd laten in de Ronde van Italië. Maar de man die tegen wil en dank samen met Mathieu van der Poel de voornaamste plek in de spotlights zal opeisen, is Tom Dumoulin. Vijf jaar na zijn Girozege en een jaar na zijn veelbesproken koerssabbatical hoopt de ‘Vlinder van Maastricht’ de ronderenner in zichzelf terug te vinden. Een teleurstellende UAE Tour, een coronabesmetting en een opgave in de Ronde van Catalonië bemoeilijkten zijn voorbereiding, maar in de Volta Limburg Classic en de Amstel Gold Race kwam Dumoulin toch weer boven water. Via een hoogtestage in Tenerife scherpte hij zijn vormpeil nadien verder aan. De conditionele basis is smal, dus het is koffiedik kijken of Dumoulin een rol van betekenis kan spelen in deze Giro. Maar zoals hij zelf aangaf na de Amstel Gold Race: hij heeft al vaker gekke dingen laten zien na een tumultueuze aanloop. De wens is de vader van de gedachte …
