Deel dit artikel:
Naar Siena! Of nee, toch op de VRT. Het deert me niet. De Strade is de Strade. En ik mag die samen met Ruben van commentaar voorzien. Na de zinderende ontknoping van vorig jaar, toen Lotte Kopecky Annemiek van Vleuten verschalkte in een sprint-à-deux, kan ik bijna niet wachten tot de eerste livebeelden op m’n scherm verschijnen.
Zoals gewoonlijk ben ik als eerste ter plaatse. De commentaarcabine zit zelfs nog op slot én de productie van dienst laat ook nog op zich wachten. Een beetje stress? Of gewoon héél veel zin in? Eerlijk? Ik ben graag op mijn gemak voor de start van een uitzending. Ik probeer steeds van bij de start de koersradio te volgen, livetickers te zoeken, startinterviews door te nemen en Twitter af te schuimen op zoek naar extra info. José De Cauwer heeft het me nochtans al even afgeraden, dat ‘Twitter-gedoe’ …
Enfin, we kunnen live vanaf 11u50, op een dikke 30 kilometer van de finish. De finale moet nog openbarsten. Ideale timing dus! Het wordt een van de meest bizarre wedstrijdscenario’s ooit. Lotte Kopecky en Demi Vollering helpen elkaar in de achtervolging op Faulkner én grijpen haar bij de lurven in de pittoreske straten van Siena.
En dan … Twee kopvrouwen. De een oogt sterker dan de ander. De ander heeft al harder afgezien. De een kan die laatste bocht perfect inschatten. De ander ruikt de overwinning in haar lievelingskoers. Het wordt opnieuw een sprint-à-deux. Ditmaal niet tussen rivalen, maar tussen ploeggenoten.
We staan er even perplex van. En de rensters ogenschijnlijk ook. Ze houden een metertje of twee afstand van elkaar. Ze gunnen elkaar geen blik. Net als ons weten ze niet meteen wie wint. Wat is daar gebeurd? Wat werd daar geroepen op de meet? Welke afspraken werden vooraf gemaakt? Hoe reageert de ploegleiding? We zullen het eens vragen aan Karl en José, die zitten er immers met hun neus bovenop daar, in Siena.
