Deel dit artikel:
Tutti pazzi per Pirazzi! Vrij vertaald: ‘Helemaal gek van Pirazzi!’ Tien jaar geleden gingen de tifosi helemaal uit hun dak voor de renner uit Alatri, pal in het midden van Italië. Een nieuwe ster leek geboren, maar zoals zo vaak loerde de aloude mythe van Icarus om de hoek …
Bij zijn Girodebuut in 2010 gaf Pirazzi al meteen zijn visitekaartje af. Als prille twintiger kleurde hij de bergritten met zijn tomeloze aanvalslust. Dat hij de aankomst in Verona haalde met een breuk in de pols, maakte zijn prestatie nog wat heroïscher. In de jaren nadien werd er nog een schepje bovenop gedaan. Door renner én publiek. In 2011 smeedde Pirazzi een plannetje voor de finale van de zesde etappe met aankomst in Fiuggi. Gemotiveerd door de ‘Tutti pazzi per Pirazzi’-spandoeken lanceerde hij op 20 kilometer van de streep een tegenaanval op drie vluchters. Tactisch hield het geen steek en 10 kilometer later was hij eraan voor de moeite, maar in eigen streek werd hij onthaald als een held. “Het was belangrijk om iets te proberen”, reageerde Pirazzi.
De banners doken steeds vaker op, de lekker bekkende spreuk werd honderden keren op de weg gekalkt en tijdens de Belgische tv-uitzendingen was de bingokaart van Renaat Schotte niet volledig als hij tijdens de uitzending niet één keer Tutti pazzi per Pirazzi in de ether gooide. In 2013 werd de held van de Italiaanse natie beloond met de blauwe bergtrui en een jaar later volgde zelfs een ritzege in ‘zijn’ Giro. Na een lange vlucht legde hij Tim Wellens en Thomas De Gendt tussen zijn focaccia. Naast vreugde bracht deze bijzondere overwinning ook frustratie naar boven. Na de aankomst maakte hij met zijn armen het bekende ‘Rot op!-gebaar’: arm in de elleboogholte en gebalde vuist. Gelukkig zonder opgestoken middenvinger. Het resultaat van vijf jaar zonder zege en met veel kritiek. Hij zou de koers niet goed lezen, niet de juiste timing hebben, te veel energie verspelen … Oggi no! Vandaag niet!
Zijn eerste grote zege zou meteen zijn laatste zijn. Italië zou drie jaar later nog één keer helemaal gek worden, maar jammer genoeg om de verkeerde reden. Samen met zijn ploegmaat Nicola Ruffoni testte Stefano Pirazzi voor de start van de Giro van 2017 positief op groeihormoon. Na een schorsing van vier jaar reed hij nog een half jaar voor het obscure Albanese Amore & Vita – Prodir. De Italianen nog eens helemaal in vervoering brengen zoals in zijn beste jaren, zat er helaas niet meer in …
Dit artikel verscheen in de nieuwe editie van Poggio, nu verkrijgbaar in de winkel, HIER online te bestellen of HIER online te lezen via Blendle. Abonneer je HIER en geniet van onze aantrekkelijke abonnementsformules!
